بررسی همگرایی مصرف سرانه خانوار بین استان‌های ایران در سال‌های 1393-1379

وجود همگرایی رفاهی در استان‌های ایران در روند سیاست‌گذاری‌های اقتصادی و ارائه یک مکانیزم جهت رسیدن به انسجام اقتصادی و اجتماعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. علاوه بر این، مدت زمان طولانی است که هدف دولت‌ها، کاهش نابرابری درآمد و مصرف بین استان‌های ایران می‌باشد. در این پژوهش، فرضیه همگرایی مصرف سرانه، در میان استان‌های ایران با استفاده از روش‌های مختلف مانند آزمون ریشه واحد، همگرایی باشگاهی و آماره‌ی تایل بررسی شده است. همچنین، در این پژوهش از مکانیسم جدیدی برای مدل‌سازی و تجزیه و تحلیل ‌اقتصادی یعنی تحلیل خوشه‌ای نیز استفاده شده است. از آنجا که استان‌های ایران سطوح مختلفی از بهره‌وری و رشد اقتصادی را دارا هستند، این تجزیه و تحلیل‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است. نتایج، با استفاده از اعمال تمام روش‌ها، واگرایی از نظر متوسط مصرف سرانه خانوار در استان‌های ایران را تأیید می‌کند. نتایج واگرایی در مصرف متوسط خانوار ممکن است نشانه‌ای از تفاوت معنی‌دار رشد اقتصادی درآمد سرانه در میان استان‌های ایران باشد.